تشخیص دیابت بی‌مزه مرکزی بر اساس وجود اسمولالیته بالای سرم خون و خروجی ادرار و اسمولالیته ادرار در زمان کاهش مایعات بدن صورت می‌پذیرد. در طی تست کاهش مایعات بدن، بیماران مبتلا به دیابت به دفع مقادیر بالای ادرار ادامه می‌دهند، و تجویز وازوپرسین سبب می‌شود تا حجم ادرار همزمان با افزایش اسمولالیته ادرار، و کاهش اسمولالیته سرم خون، کاهش یابد. در مقایسه، در دیابت بی‌مزه نفـــروژنیـــک، هیچ عکس‌العملی نسبت به تجــــویز وازوپرسین وجود ندارد.دیابت بی‌مزه مرکزی می‌تواند با استفاده از دسموپرسین بطور موثر درمان شــود، دسمــــوپرسین می‌تواند از طریق اسپری بینی، قرص، یا تزریق تجویز گردد. تزریق وازوپرسین برای کسانی که مبتلا به دیابت بی‌مزه نفروژنیک هستند، بی‌اثر است.
